Van Santa Cruz naar Mariposa vlakbij Yosemite

5 oktober van Santa Cruz naar Mariposa vlakbij Yosemite

Ik zit te schrijven op weg naar Yosemite National Park, want het is nog een uur rijden naar Mariposa. De camping aldaar gespot via google. Die moeten we hebben!  Daardoor maken we nu verstandig gebruik van wifi onderweg bij Taco Bell = een soort Kentucky Fried Chicken.  Marcel heeft het te doen met een dakloze jongen: hij zit op de parkeerplaats en hij ziet er jong uit. Als wij ons menu op hebben, brengt Marcel een menu XXL extra calorieën naar hem toe.  Ik ben heel trots – al merk ik bij mezelf dat mijn trots naar de jongen gericht zou moeten zijn. Dat is  stom! Hij is namelijk degene die ondanks alles daar toch nog maar zit – omgekeerde wereld.

Marcel: ik had zo met die jongen te doen. Ik kon mijn ogen niet van hem afhouden. Want hij zag er zo jong uit. Ik ben naar hem toe gegaan en hem gevraagd of ik hem iets kon aanbieden qua eten of drinken. Hij keek mij recht in mijn ogen aan en probeerde iets te zeggen….maar hij knikte meer. Zijn gezicht zag er uit als verbrand door de zon. Het leek alsof hij niet kon praten, hij mompelde. Ik vroeg wat hij wilde, maar hij kwam er niet uit. Toen ik zei dat ik iets te eten en drinken zou halen, keek hij blij. Bij het brengen van het eten riep hij me na….God bless you. De reden waardoor ik het deed, was omdat ik me een rijke buitenlander voelde. Vakantie in Amerika….

Dus: we willen niet meer afhankelijk zijn van boekjes die niet meer zo actueel zijn als het internet. Exit Lonely Planet. Was een ander tijdperk. Onze volgende camping grenst aan het park: morgenochtend zullen we met onze pas het park ingaan.

Het belooft een heel ander park te worden weer als de voorgaande. Zoals op de foto’s lijkt het meer op Argentinië (al weet ik helemaal niet hoe de natuur er daar uit ziet….duhhhh). Jullie zullen het wel horen.

Vanochtend was Marcel al om 7 uur wakker – geschreven, koffie gezet, afgewassen, foto’s overgezet. Om 9.15 uur gooi ik mijn hoofd uit het tentje en we genieten een kop koffie aan de rivier. Het is nu wel fris. Dikke trui aan. We zien een blauwe vogel met een kuifje. Ik vind het Woody Woodpecker….maar nee, het is geen specht. Een gaai.

We besluiten te ontbijten aan het strand van Santa Cruz. Dat betekent de dichte bossen verlaten en de kronkelweg met de geur van de naalden vaarwel zeggen. Thank you Redwoods Giants. In Santa Cruz benaderen we de hagelwitte stranden met palmen en jawel: een ontbijtje met op de achtergrond de muziek van Bob Marley. Dit maakt het gevoel van vakantie compleet. Een opgewekte jongen bedient ons. Op het strand zijn luitjes aan het volleyballen en er staat een GROTE blijvende  kermis op de achtergrond.

We lopen  de pier op, daar verwacht je de kermis. Nu zitten daar winkeltjes, restaurantjes etc. En konden we zeeolifanten heel dichtbij fotograferen. Het is heerlijk vertoeven in de zon.

Daarna gaan we op weg naar Yosemite. Het is een saaie weg. We doen alvast boodschappen onderweg bij Wallmart. De tomtom ingesteld en ik ga vast wat inlezen onderweg. Jaarlijks wordt dit park bezocht door 3,9 miljoen mensen en het bezwijkt bijna onder het toerisme. Dat is balen.  Het is dubbel. Wij doen kortom ook mee aan de afbraak van het park. Want het zou beter zijn om het park niet te bezoeken. Dan maar terug….

We komen aan op de camping die we zochten op internet. Mariposa is een van de ingangshoeken voor het park – dus kamperen hier veel mensen. Het dorpje ziet er uit alsof het wilde westen hier nooit gestopt is. Het lijkt wel of de tijd heeft stilgestaan. Morgen nog maar even terug.  De KOA camping is dicht bij, we zien de ingang van de camping en gelijk begint miep van de Tomtom, “over 50 meter heeft u u bestemming aan de rechterkant bereikt” hoe is het toch mogelijk. De camping is zeer eenvoudig, maar alles wat je nodig hebt is aanwezig. Eten wordt makkelijk, 2 boterhammen en cornflakes. Kopje koffie er bij. Al snel besluiten we om maar weer binnen te slapen, het is nu al koud dus vannacht in het tentje is berenkoud. Over beren gesproken, we lezen net dat er beren in het park zitten…… Ook lezen we dat er veel dicht is in oktober…..morgen eerst maar een horen of we wel in het park kunnen overnachten. Maar eerst op tijd onder de wol…….