Joshua Tree National Park

30 september Joshua Tree  - IN het National Park

Super lekker geslapen, in het begin nog wel warm maar later is onze slaapzak net voldoende. Het is gaaf om rustig wakker te worden en dan als je het tentje open doet dan naar de opkomende zon te kijken. Het is stil……. Ik blijf liggen tot de zon echt al schijnt, de zon geeft gelijk een behoorlijke warmte…lekker. Even naar de toilet en dan met een kopje koffie in de zon genieten, een beetje schrijven en een beetje rond kijken. Margré ligt nog lekker te knorren en die hoor ik af en toe omdraaien.  Het is een leuk gezicht omdat je de auto heen en weer ziet slingeren. Als Margré wakker wordt drinken we samen een bakje koffie. Na de koffie onder een lekkere douche.

Onder het ontbijt doen we een “5 minuten gesprek” - na het gesprek worden we ruw gestoord door een poepzuiger. Een vrachtwagen haalt de dixie’s leeg die er staan voor werklui….. de aroma komt ons tegemoet….het zal wel symbool staan voor alle shit die we opruimen. Haha….het lukt best.

We verlaten de fijne camping en komen aan op de hoofdstraat. Er zijn giftshops en andere talloze Art galleries. Een Engels stel vraagt hoe onze auto bevalt. In gesprek komen wij er achter dat zij hier speciaal zijn voor de kraakheldere sterrenhemel. Ook nog volle maan vanavond! Met behulp van telescopen maken zij foto’s en wij wilden ips om met gewone camera de magie te pakken. Dat kon ze niet geven.  We zijn aangekomen in Hippiestaat California…..Neil Young speelt op de achtergrond in een winkel waar ik een lederen armband koop. Rock’in in a free world….als verkooptruc. Ik houd er van.

We vergeten bijna dat we geen eten hebben voor vanavond. Als we een camping in het park hebben gevonden, zal er niets te koop zijn. Het zijn allemaal terreinen met alleen een toilet – zonder stromend water.  Meer niet. En hier is de supermarkt 8 miles verderop….. We moeten iets verzinnen….Tom Poes verzint een list….bij een benzinepomp slagen we. Er liggen grote burrito’s verpakt voor de oven, maar we besluiten die vanavond te roosteren. Op goed geluk. Een salade met macaroni en tonijn helpt ons  ook uit de brand. Een aantal blokken hout voor onze vuurplaats en we gaan het avontuur beginnen.

We gaan het park in en na wat twijfel over welke we uitkiezen, besluiten we om Cottonwoods Springs te kiezen. Van daaruit zijn namelijk prachtige wandelingen te maken richting een Oase en Mastodon Peak.

Weer voor 20 euro een verblijf….we stoppen zelf de enveloppe met gegevens in een brievenbus. Er is geen beheerder of ranger. Nergens hier in het park. Alleen twee bezoekerscentra.

We installeren ons en steken onze vuurplaats weer aan met hout en leggen onze burrito’s op het rooster ingepakt in folie. Het gaat perfect. Ik (Margré) bekijk de kunstroute die hier wordt georganiseerd Twentynine Springs.

Marcel loopt alleen, maar wel aangelijnd (hihi) een wandeling in de wildernis. Want hij wil de benen strekken en foto’s maken. Daardoor hopen wij op tarantula’s, springhazen, dino’s, krokodillen en eendagsvliegen voor hem. … Hij heeft ze gezien. We zwaaien om de haverklap naar elkaar.

Geleerd van de vorige ervaring gaat dit beter.

De nacht valt in en daar voel je de kracht van deze omgeving. We praten tijdens het eten over sterren en planeten en astrologie. Ook over oude Egyptenaren, Azteken antieke culturen en hoe zij zich konden oriënteren. De sterrenhemel verandert. Qua temperatuur is het nu super aangenaam.  De stilte gaat hier in je zitten. De krekels laten zich horen en omranden het intieme gevoel. Het donkerblauwe aan de hemel lijkt net fluweel en sommige witte puntjes zijn zo fijntjes  als gruis. Wonderlijk.

Het lukt Marcel na lang dokteren om een foto te nemen van de sterren. Twee zelfs.

We verkassen om negen uur naar ons bedje….het is verrukkelijk inslapen en onze ventilatiegaten staan wijd open.